Αυτή η πρακτική συμπίπτει χρονικά και συμβαδίζει με έναν έντονο νεωτεριστικό προβληματισμό που διατυπώθηκε και στο περσινό συνέδριο της ΟΛΜΕ και αναφέρεται στην ΑΝΑΒΑΘΜΙΣΗ ΤΟΥ ΡΟΛΟΥ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ. Πράγματι ο σύλλογος του Λυκείου της Μενεμένης δεν αφήνει αμφιβολίες γιά το δέσιμο μεταξύ των μελών του, μοιάζει “δουλεμένος” και στιβαρός, ώριμος να αναλάβει την ευθύνη του σχολείου κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Πώς “δένει” όμως ένας σύλλογος; Πώς μεταπίπτει από την κατάσταση της αδράνειας στην κατάσταση της αέναης κίνησης του νού; Πώς μετατρέπεται από αργοκίνητη μηχανή, που τα γρανάζια της απλά εκτελούν κινήσεις προκαθορισμένες και αμετάβλητες στο πέρασμα του χρόνου, σε ένα δυναμικό και καθημερινά εξελισσόμενο σύνολο σκεπτόμενων και υπεύθυνων δασκάλων;
Βασική προϋπόθεση γι' αυτό είναι η αναγνώριση του σχολείου ως ζωντανού οργανισμού, που βασίζεται πάνω σε δύο στοιχειώδη και πρωταρχικά κύτταρα : το σύλλογο διδασκόντων και τη σχολική τάξη. Αυτά τα δύο μαζί συγκροτούν τον χώρο μέσα στον οποίο συντελείται το καθημερινό παιδαγωγικό γίγνεσθαι και η σχέση μεταξύ τους επικαθορίζει την ποιότητα της παρεχόμενης εκπαίδευσης. Ο σύλλογος θα πρέπει να ξεφύγει από το γραφειοκρατικό σφιχταγκάλιασμα της καταγραφής των απουσιών ανά τετράμηνο και να αρχίσει, καταγράφοντας καθημερινά το διδακτικό είναι του, να οραματίζεται το παιδαγωγικό του δέον.
Μόνο τότε θα μπορέσει ο σύλλογος διδασκόντων να καταστεί ΤΟ ΚΥΡΙΑΡΧΟ ΟΡΓΑΝΟ ΤΗΣ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ. Εμείς θα το στηρίζουμε και θα ενθαρρύνουμε όλους τους συναδέλφους να καθιερώσουν κατά το παράδειγμα του Λυκείου της Μενεμένης τακτικές άτυπες παιδαγωγικές συνεδριάσεις. Και άν νομίζει κανείς ότι η παιδαγωγική συνεδρίαση δεν έχει πρωτευόντως συνδικαλιστικό περιεχόμενο, τότε αναρωτιέμαι τί να είναι άραγε σημαντικότερο γιά το συνδικαλισμό από τους όρους με τους οποίους ο καθένας μας υλοποιεί την εκπαιδευτική πολιτική.
3 σχόλια:
ΚΑΤΙ ΠΑΡΕΜΦΕΡΕΣ ... κι ΕΝ ΔΥΝΑΜΕΙ "ΘΕΣΜΙΚΟ"
***********************************
Δευτέρα 21 Ιανουαρίου 2008, Πυλαία-Θεσσαλονίκη
Ανακοίνωση της επιτροπής Αγώνα
καθηγητών του Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης
σε σχέση με την οργάνωση κινητοποίησης την 29.1.2008
Τα μελανά χρώματα «Παιδείας/Πολιτισμού»
Ο «μεσαίωνας» των Ωρο-αμισθίων
Ανοιχτή πρόσκληση για ανάληψη ευθύνης, πρωτοβουλίας, υπέρβασης κι αγώνα, σ’ όλους τους συναδέλφους
των Μουσικών και «Γενικών» Σχολείων της Επικράτειας
Ενεργοποιώντας το ΣΥΛΛΟΓΟ ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΩΝ, το κύτταρο της σχολικής λειτουργίας αλλά και του συνδικαλισμού, καλούμε τους συναδέλφους καθηγητές όλων των ΕΛΜΕΘ σε κινητοποιήσεις και δράσεις με αφετηρία την 29.1.2008, παραμονή «των Τριών Ιεραρχών» πάνω σε 2 άξονες:
1. Την ακύρωση του υπό γενική δοκιμή εργασιακού μεσαίωνα που συγκροτούν οι πάσης «παιδαγωγικής» φύσεως ωρομίσθιοι, σε συνδυασμό με την δαμόκλεια σπάθη του Ασφαλιστικού Ζητήματος.
2. Την αντικατάσταση της θρυλικής, διακηρυγμένης «σύνδεσης παιδείας και πολιτισμού» από τη θέση-διεκδίκηση: «λιγότερη εκπαίδευση στο χώρο της παιδείας».
Ειδικότερα η επιτροπή Αγώνα του Μ.Σ.Θ. ανακοινώνει:
Το παραπάνω σύντομο -σε δύο ισοδύναμους πόλους βασισμένο- πολιτικό σκεπτικό αποτέλεσε και την συνοπτική- καταγεγραμμένη στα πρακτικά του Δ.Σ. της Δ΄ ΕΛΜΕ- θέση της Επιτροπής Αγώνα του Μ.Σ.Θ., (βλέπε το συνημμένο Σ2) που κοινοποιήθηκε στην συνεδρίαση του Δ.Σ. της Δ΄ ΕΛΜΕ την 8η Ιανουαρίου. Κύριο τακτικό αίτημα μας προς την Δ΄ ΕΛΜΕΘ ήταν η συνδικαλιστική κάλυψη της 3ωρης στάσης εργασίας μας την 29.1.2008. (όπως εκ του σχετικού νόμου μπορεί σε επίπεδο ΕΛΜΕ να παρασχεθεί).
Να σημειωθεί ότι μετά την σχετική συζήτηση και επανεκτίμηση του ζητήματος, την 15.1.2008 το Δ.Σ. της Δ΄ ΕΛΜΕ Θεσσαλονίκης αποφάσισε ομόφωνα να προτείνει στην «διελμική» συνάντηση της 22ας Ιανουαρίου (δηλαδή σε όλες τις ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης) την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας για την 29 Ιανουαρίου 2008, ενώ παράλληλα δεσμεύτηκε ότι θα κάνει τις απαραίτητες παρεμβάσεις στους εμπλεκόμενους διοικητικούς και πολιτικούς φορείς.
Μετά την επιτυχή κοινή σύσκεψη ~40 συναδέλφων την 14η Ιανουαρίου και την 16η Ιανουαρίου 2008 (στην οποία συμμετείχε ο συνάδελφος/μέλος του Δ.Σ. της ΕΛΜΕΘ κ. Βασίλης Θεοδωρακόπουλος) στοχεύουμε στην παραπέρα οργάνωση του αγώνα μας:
1ο ) Προσκαλούμε ολόκληρο το Δ.Σ. της 4ης ΕΛΜΕΘ να συμμετάσχει στην συνέλευση της Επιτροπής Αγώνα την Παρασκευή 16 Ιανουαρίου,
2ο) Δρομολογούμε την επεξεργασία προτάσεων απευθύνοντας ανοιχτή και ηλεκτρονική πρόσκληση στους εκτός Μ.Σ.Θ. συναδέλφους στο (email: mail@lyk-mous-thess.thess.sch.gr για μια πρώτη τεκμηριωμένη καταγραφή και ταξινόμηση των πολυποίκιλων επί μέρους προβληματων, μέσα στο 2μερές πολιτικό πλαίσιο που δόθηκε στην αρχή.
3ο) Στόχος μας είναι μέχρι την 20η Ιανουαρίου, η δημιουργία-(e)δημοσίευση μια πρώτης «λίστας» θέσεων, διεκδικήσεων προβλημάτων, (επώδυνων) εμπειριών και προτάσεων για τις καλύτερες δυνατές οργανωτικές τακτικές.
4ο) Με την προοπτική μιας ευρύτερης (για το ζήτημα) συνδικαλιστικής δράσης που θα διέπεται από την απαραίτητη (για το νόημα αλλά και την επιτυχία του Αγώνα) ωσμωτική σχέση «βάσης και κορυφής» της συνδικαλιστικής πυραμίδας, επιδιώκουμε άμεσα την σύνδεση (κυρίως ηλεκτρονική) με προτεραιότητα τόσο τις σχολικές μονάδες της Θεσσαλονίκης όσο και τα Μουσικά Σχολεία όλης της Χώρας.
Στόχος η συνειδητοποίηση της ανάγκης για απελευθέρωση από τα «εθιμικού τύπου» προβλήματα και την συμφραζόμενη τους κυρίαρχη σιωπή αλλά και συμβολή από κοινού στην διαμόρφωση προτάσεων προς την συνδικαλιστική πυραμίδα και την πολιτικώς προϊσταμένη αρχή. Κύριος στόχος μας η διεκδίκηση ρηξικέλευθων λύσεων στο σύνθετο αυτό ζήτημα που πολύ ‘απλά’ κι απάνθρωπα αμαυρώνει το πολιτειακό πρόσωπο της παιδείας.
Της οργανωμένης παιδείας, της κατ’ ανάγκην εκπαίδευσης, που γιορτάζουμε στα πρόσωπα των τριών Δασκάλων (Ιεραρχών). Και για αυτό τον ποικίλως προσλαμβανόμενο για πολλούς μας σημαντικό πολιτισμικό λόγο η βαρειά αυτή σκιά στο Όλον της Παιδείας Σώμα πρέπει και μπορεί γενναία να αντιμετωπισθεί.
Η υποχρεωτική νηστεία των κάθε λογής ωρομισθίων εκπαιδευτικών είναι σε απόλυτη αντίθεση με τον Λόγο «περί Νηστείας» του Μ. Βασιλείου:
«Να πληρώνεις τους εργάτες σου, να μη τρώγεις ανθρώπους» είναι το δυναμικό πολιτικό ένδυμα αυτής της εναργούς υπαρξιακής αναζήτησης, όποια και είναι πολιτισμικά και πολιτικά (με την στενή έννοια) η (δια)δηλωμένη ταυτότητα μας.
Και δεν μας αρμόζει, αυτή να προσβάλλεται με αποσυμβολισμούς (σε βάθος χρόνου και με καλπάζουσα προοπτική γενίκευσης) που φέρουν τα μελανώτατα χρώματα της εργασιακής απαξίωσης και της κοινωνικής υποβάθμισης/περιθωριοποίησης τόσο των λειτουργών όσο και της ίδιας εν συνόλω έννοια της Δημόσιας Παιδείας.
Προϋπόθεση για την έναρξη ενός επί των τεχνικών ζητημάτων διαλόγου για μια πρώτη τακτική πολιτική διευθέτηση και την άμεση χάραξη στρατηγικών λύσεων, (έναντι των θεσμικών-εθιμικών στρεβλώσεων που θέλουν να εμφανίζονται ως ανυπέρβλητες του συστήματος δυσκολίες) είναι η Εξόφληση των μέχρι σήμερα δεδουλευμένων.
ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΙΑ ΕΠΩΔΥΝΗ ΑΝΑΛΥΤΙΚΗ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
ΠΡΟΣΟΧΗ! ΓΟΝΕΙΣ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΕΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΣΑΣ
ΑΠΟ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΠΟΛΥ ΠΙΘΑΝΗ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ
6,20
(εκτός 28ης Οκτωβρίου, 17ης Νοεμβρίου,
Χριστούγεννα, Πάσχα, 25ης Μαρτίου κ.λ.π.)
Εδώ και χρόνια ζούμε σαν εκπαιδευτικοί της δημόσιας παιδείας μια κατάσταση στον εργασιακό μας χώρο που τη θεωρούμε απαράδεκτη και οπισθοδρομική. Ο θεσμός των ωρομισθίων, γιατί έχει πια καταντήσει να είναι θεσμός, λειτουργεί στα χέρια της εκάστοτε κυβέρνησης σαν εργαλείο που δεν τιμά ούτε τους εκπαιδευτικούς, ούτε την εκπαίδευση, ούτε την κοινωνία που ζούμε. Ένα κράτος που «παιδεύει» -με την αρχαία ελληνική έννοια του όρου- νέους ανθρώπους και τους προετοιμάζει για την αυριανή κοινωνία χρησιμοποιώντας τέτοιου είδους εργασιακές σχέσεις δεν πείθει ούτε τον πιο καλόπιστο για τις προθέσεις του. Η ωρομίσθια εργασία στην δημόσια εκπαίδευση στη χώρα μας έχει χαρακτηριστικά που θα ντρέπονταν να υιοθετήσει ανοιχτά ακόμη και μια χώρα στο λεγόμενο «τρίτο κόσμο». Αναλυτικά αναφέρουμε:
Οι συνάδελφοί μας ωρομίσθιοι λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι δεν αισθάνονται καθόλου ως «συνάδελφοι». Με αυτόν τον τρόπο υποβιβάζεται η εκπαιδευτική διαδικασία, δημιουργεί εργασιακές σχέσεις δύο και τριών ταχυτήτων, ευνοεί σχέσεις εξάρτησης και εκμετάλλευσης, ομηρία σε πολιτικό επίπεδο, και τέλος υποτιμάται και αμφισβητείται η Παιδεία αυτή καθ’ αυτή.
• Ωρομίσθιος καθηγητής καλείται να αναλάβει υπηρεσία από τις εκάστοτε διευθύνσεις δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης δυο με τρεις μήνες μετά την έναρξη του σχολικού έτους.
• Απολύεται ένα ή ενάμιση μήνα πριν από το τέλος του σχολικού έτους. Οι απολαβές του όπως συνεπάγεται από το χαρακτηρισμό του ως ωρομίσθιος, εξαρτώνται από τις ώρες που εργάζεται και αυτές βάσει νόμου δεν πρέπει να υπερβαίνουν τις έντεκα ώρες την εβδομάδα. Οι καθαρές απολαβές του φτάνουν στα 6,20 ευρώ την ώρα. Βάσει εγκυκλίου του Υπουργείου Παιδείας, δεν αμείβεται τις ημέρες των εορτών (28η Οκτωβρίου, 17η Νοεμβρίου, Χριστούγεννα, Πάσχα, 25η Μαρτίου κ.λ.π.) Με ένδεκα ώρες που είναι η μέγιστη εβδομαδιαία απασχόληση, οι μηνιαίες αποδοχές είναι 260 ευρώ. Όπως αναφέρθηκε, η διάρκεια σύμβασης εργασίας ορίζεται στους πέντε περίπου μήνες. Όμως λόγω των εορτών, τελικά, ο καθαρός χρόνος εργασίας ενός ωρομισθίου μειώνεται στους τρεις με τρεισήμισυ μήνες, με τις ανάλογες απολαβές φυσικά. Η προϋπηρεσία δε, όπως ορίζεται από το Υπουργείο Παιδείας για τρεις μήνες εργασίας υπολογίζεται στον ένα μήνα περίπου. Δηλαδή, ο ωρομίσθιος συνάδελφος εν ολίγοις πληρώνεται για τρεισήμισυ μήνες το χρόνο και η προϋπηρεσία του φτάνει τον ένα μήνα. Τις απολαβές δε, τις «απολαμβάνει» μέχρι και δέκα μήνες αργότερα.
• Με τον αριθμό ενσήμων βέβαια που τελικά καταφέρει να αποκομίσει δεν δικαιούται ταμείο ανεργίας. Ο θεσμός της «ωρομισθίας» χρησιμοποιήθηκε εδώ και χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις σαν χρήσιμο εργαλείο για αυτές. Οργανικές θέσεις «σπάζονται» και χρησιμοποιούνται δυο τρεις ή και τέσσερις ωρομίσθιοι για να τις καλύψουν. Έτσι δημιουργούνται στρατιές χαμηλόμισθων ωρομισθίων, με ελάχιστη προϋπηρεσία, που δεν έχουν καμία ελπίδα για το μέλλον τους. Επίσης, κάτω από αυτές τις μεθοδεύσεις, οι ωρομίσθιοι εκπαιδευτικοί θεωρούνται εργαζόμενοι και έτσι, πλασματικά φυσικά, ελαττώνεται κατά τις εκάστοτε κυβερνήσεις.
• Οι εκάστοτε κυβερνήσεις δεν «ανησυχούν» καθώς εάν δυσαρεστημένοι από την όλη κατάσταση παλαιοί ωρομίσθιοι αλλάξουν εργασία, νέοι με όνειρα για το μέλλον, αλλά και χωρίς αντιστάσεις, με προθυμία θα τους αντικαταστήσουν καθώς η ανεργία καλπάζει στις μέρες μας.
• Ανά πάσα στιγμή μεταφέρονται ωρομίσθιοι από σχολείο σε σχολείο η αντικαθίστανται δημιουργώντας αναστάτωση στην καθημερινότητα του σχολικής κοινότητας και δυσλειτουργία καθ’ όλη τη διάρκεια του σχολικού έτους
• Οι εργασιακές αυτές συνθήκες τους υποχρεώνουν σε μια ομηρία, καθεστώς φόβου και συνεχούς εξάρτησης η και συχνά εκμετάλλευσης στον εργασιακό τους χώρο, το σχολείο
• Οι συνάδελφοί μας ωρομίσθιοι λοιπόν, θα μπορούσαμε να πούμε, ότι δεν αισθάνονται καθόλου ως «συνάδελφοι».
ΚΑΤΑΓΓΕΛΟΥΜΕ την απαράδεκτη αυτή κατάσταση εκμετάλλευσης της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και καταρράκωσης της εκπαιδευτικής διαδικασίας από την Άρχουσα έκφραση της Πολιτείας μας και το αρμόδιο υπουργείο, το ΥΠΕΠΘ, που ευαγγελίζεται τα αντίθετα για μια κοινωνία υπευθύνων και ισότιμων πολιτών που θέλει μέσω των λειτουργών του να «εκπαιδεύει».
Στεκόμαστε αλληλέγγυοι στο ίδιο μας το σώμα, τους ωρομίσθιους εκπαιδευτικούς.
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΣΤΟΝ ΘΕΣΜΟ ΤΩΝ ΩΡΟΜΙΣΘΙΩΝ
ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΤΕΛΟΣ ΣTHN EKΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ
ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΧΟΛΕΙΟ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ
ΓΙΑ ΜΙΑ ΠΟΛΙΤΕΙΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΠΟΥ ΝΑ ΣΕΒΕΤΑΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΗΣ
Επιτροπή Αγώνα Καθηγητών
Μουσικού Σχολείου Θεσσαλονίκης
mail@lyk-mous-thess.thess.sch.gr
ΕΚ ΤΩΝ ΩΝ ΟΥΚ ΑΝΕΥ...
**********************************
http://lyk-mous-thess.thess.sch.gr/synhgoros/samson.htm
http://lyk-mous-thess.thess.sch.gr/synhgoros.htm
ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ
ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΟΥ ΣΧΟΛΕΙΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ
Τα μελανά χρώματα «Παιδείας/Πολιτισμού»
Ο «μεσαίωνας» των Ωρο-αμισθίων
ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ
…
Η Ωρο-αμισθία είναι ο εφιαλτικότερος δείκτης του (εκ)παιδευτικού και του πολιτειακού μας πολιτισμού.
Είναι η διαρκής πτώση/αυτοαναίρεση του ίδιου του Συλλογικού μας «ΕΙΝΑΙ».
Είναι μια άμουση γενική ΠΡΟΒΑ για την καθολική επικράτηση των σιναμερικανικών μοντέλων αποδόμησης τόσο στο (κοινωνικά ορισμένο) κράτος/έθνος όσο και για την ολοκληρωτική μετάλλαξη των ευρύτερων οικονομικών/πολιτικών σχηματισμών σ’ ένα πεδίο βολής φτηνό με στόχους τους αυξανόμενους κάθε λογής ‘απασχολήσιμους’. Για να τρέχουν κι αυτοί (ακόμα πιο γρήγορα) φοβισμένοι και κουρδισμένοι πίσω από τις απάνθρωπες ‘προτεραιότητες’ μιας καταστροφικής πρακτικής για την ΟΛΗ ΖΩΗ του ΠΛΑΝΗΤΗ. Να ‘απολαμβάνουν’ (και αισθητικά) με άδεια την τσέπη -και με φουσκωμένη την πιστωτική κάρτα- την δρομολογημένη κατανάλωση άχρηστων κι επιζήμιων εννοιών και πραγμάτων για μια ΜΙΣΗ ΚΑΙ ΒΓΑΛΕ ‘πλουσιοπάροχη’ Υπό-ζωή.
…
http://www.parodos.net.gr/3onstrike.htm
ΔΩΣΕ ΑΠΛΟΧΕΡΑ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ
ΧΤΙΣΕ ΤΩΡΑ ΤΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ ΣΤΟΝ ΚΟΙΝΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΜΑΣ ΑΓΩΝΑ
ΠΡΟΩΘΗΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ ΣΤΟΥΣ ΣΥΜΜΑΧΟΥΣ
ΑΛΛΑ ΚΑΙ Σ’ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ -ΜΙΚΡΟΥΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΟΥΣ-
ΚΛΕΙΔΟΚΡΑΤΟΡΕΣ ΤΟΥ ΑΝΤΙΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΟΥ ΚΑΤΕΡΓΟΥ ΤΗΣ ΩΡΟ-ΑΜΙΣΘΙΑΣ
Δημοσίευση σχολίου